Het ontstaan van het asiel
In 2005 bleek dat gemeente La Nucia een contract had getekend met een asiel in Alicante (dat 45 km verderop ligt) om de straten vrij te houden van honden en katten. De toekomst van de dieren zou dan heel onzeker worden.
Onder druk (protest- en handtekeningenacties) van dierenbeschermers ter plaatse en vele gesprekken met de wethouder (waaronder Engelien, medeoprichtster en voorzitter van het latere Sphoek) heeft de burgemeester besloten een eigen asiel te bouwen. Een van de doorslaggevende motivaties voor de gemeente om het contract met het asiel van Alicante te annuleren, was het feit dat er mogelijkheden voor adopties waren zelfs vanuit Nederland.
Het asiel kwam eind 2005. In maart 2006 werd het geopend. Sinds die tijd wordt het gerund door Spaanse en Nederlandse vrijwilligers cq. bestuursleden. De gemeente heeft er een prachtig project van gemaakt. Er zijn 11 individuele hokken voor nieuwe, zieke of recentelijk geopereerde honden. Daarbij zijn er 7 grote hokken waar de honden bij elkaar zitten en in roedels leven. Grote honden bij elkaar, kleine honden en de pups bij elkaar. Alle honden in het asiel worden gevaccineerd en ontwormd, volwassen teefjes worden gesteriliseerd, dat alleen al is een enorme kostenpost.
De vrijwilligers zet zich met man en macht in voor de dieren. Wij zijn de gemeente dankbaar dat ze ons de kans gegeven hebben deze dieren op te vangen en met de steun die ze ons geven. Het asiel heeft auto, telefoon, stroom, water van de gemeente en een kleine maandelijkse bijdrage. De rest moet door de vrijwilligers bij elkaar gesprokkeld worden. Ook uit de adopties en donaties wordt de verzorging van de dieren betaald.
Bezoekers van het asiel geven niet snel donaties omdat het heel mooi, nieuw en luxe is (zelfs betonnen zwembakken in de grote hokken, het is hier in de zomer enorm heet).
Nu is niet alles wat het lijkt en dat is ook hier het geval. Elke cent die ze krijgen (de vele vrijwilligers zetten zich op alle mogelijke manieren in om geld te verdienen, of het nu is d.m.v. collectes, inzamelen en verkopen 2e hands goederen, naaien van halsbanden, riemen, tuigen en hondenmanden en verkopen etc. ), wordt direct gebruikt voor de dieren.
Het asiel is zo goed en de vrijwilligers zetten zich zo in dat dit alles ook tegen hen werkt. Van heinde en ver brengen de mensen de honden naar La Nucia en niet meer naar de gemeente waar de honden gevonden worden. Geen enkele vrijwilliger kijkt nog verbaasd op wanneer de honden vastgebonden aan de bomen achtergelaten worden in de buurt van dit asiel. De brengers van de honden weten wel dat het asiel geen dieren van andere gemeenten aan mag nemen en om ze toch van een zekere dood te redden laten ze ze achter in de omgeving van het asiel.Daarom is er sinds enige tijd een buitenhok waar altijd vers voer, water en een mand staat zodat mensen gevonden dieren anoniem achter kunnen laten en niet meer aan bomen hoeven te binden. Ze kunnen dan de kooi afsluiten met een hangslot dat aan de deur hangt.
Het asiel is overvol, de vrijwilligers werken zich helemaal een slag in de rondte om de dieren de verzorging en aandacht te geven die ze verdienen.
Alle dieren die gebracht worden krijgen de best mogelijke verzorging en goed voer. In het asiel is dag en nacht iemand aanwezig om te voorkomen dat onverlaten “gekke dingen” uithalen. Wij weten dat in meerdere asielen honden mishandeld werden door dierenbeulen die zich ongeoorloofd toegang verschaften. Ook in La Nucia werden honden vergiftigd. Er lopen ’s avonds vreemde types om het asiel en we zijn ook bang dat er honden gestolen worden voor de jacht of voor het trainen van vechthonden etc.
Kortom een fantastische inzet van de medewerkers waarbij het belang van de honden absoluut voorop staat!
Maak jouw eigen website met JouwWeb